Rola piasku w chemii budowlanej

Kruszywa naturalne są stosowane głównie do betonów i wyrobów betonowych, zapraw i tzw. chemii budowlanej, mieszanek mineralno-asfaltowych, warstw nośnych i ścieralnych nawierzchni drogowych, lotnisk, parkingów, itd. Najbardziej rozpowszechnionym, a jednocześnie niezastąpionym kruszywem jest piasek. Ta luźna skała osadowa składa się z okruchów mineralnych o średnicy 0,1 – 2 mm. Najczęściej spotykanym w przyrodzie typem są piaski kwarcowe, arkozowe (mające dużą zawartość seleni), szarogłazowe (duża zawartość skał drobnokrystalicznych). Piasek wykorzystywany jest do tworzenia betonu, zapraw murarskich, a także coraz częściej wykorzystywanego w budownictwie na szeroką skalę – szkła.

 

Zaprawy i betony

Zaprawy w budownictwie stosuje się najczęściej w celu łącznia ze sobą elementów tworzących mur lub licujących ścianę z okładziną w jedną całość. Inną równie istotną funkcją zapraw jest wypełnianie spoin i tym samym uszczelnianie murowanej konstrukcji. Warto wiedzieć, że receptury sankcjonuje obowiązująca w Polsce norma. W dokumencie podany jest skład objętościowy zapraw. Przykładowo proporcje zaprawy murarskiej cementowo-wapiennej to: 1 część cementy na 2 części wapna i 9 części piasku. Do sporządzenia tego typu zapraw wykorzystuje się cement portlandzki CEM I 32,5 R oraz wapno suchogaszone. W przypadku piasku należy uwzględnić kruszywo o uziarnieniu w granicach od 0,25 do 2 mm. Ogromne znaczenie dla stwardnienia zaprawy ma jakość piasku – szczególnie jego pochodzenie i wilgotność w momencie zastosowania. Innym absolutnie podstawowy tworzywem wykorzystywanym w budownictwie jest beton. Poza piaskiem do jego produkcji wykorzystuje się jeszcze wodę oraz spoiwo w postaci cementy. Standardowy beton wykorzystywany jest w budownictwie bardzo szeroko – to właśnie z niego wykonywane są fundamenty, podłogi, stropy, schody, nawierzchnie drogowe.

 

Piasek i szkło

Piasek kwarcowy jest również niezbędnym składnikiem, który wykorzystuje się do produkcji szkła. Piasek wraz z dodatkami takimi jak węglan sodu i wapnia jest rozgrzewany do temperatury 1500 stopni Celsjusza. Plastyczne szkło można formować lub walcować w tafle. We współczesnym budownictwie szkło wykorzystuje się nie tylko do przeszklenia okien przy konstruowaniu całych budynków.